Nu gaat dat soms-geloof ik-ongeveer zo: In bespreking komt het rapport van Frits uit 2 havo. Mien (nederlands) zegt dat hij het hele jaar hartstikke vervelend is geweest. Hij heeft geen bal uitgevoerd omdat hij van nederlands baalde en was vaak aan het klieren. En niet alleen onder haar lessen, maar ook bij anderen. Piet (wiskunde) en Klaas (duits) geven haar gelijk. Dus moet Frits blijven zitten.
Dames en Heren, groot lijken de verschillen. Maar zowel vroeger als thans heeft deze school mensen gekend die haar met grote liefde en toewijding hebben omringd.
Vandaag vormen zij allen één grote kring van vrienden van het openbaar voortgezet onderwijs, van "de Rijks" in Venlo, een school die hier gedurende een eeuw zoveel goeds heeft kunnen verrichten. `
De onverschrokken zouaaf Mans heb ik voorop geplaatst. Ik denk aan de directeuren die deze school hebben geleid: tot mijn grote vreugde heb ik gehoord dat Dr.Van Vroonhoven hier vanmiddag aanwezig is. Hij leidde de school van 1932-1946, dus onder zeer moeilijke omstandigheden. Ik denk aan een man als de heer Seroo, Theo voor zijn
vele vrienden, die als leraar, decaan en conrector zo veel voor de school heeft betekend. Maar mijn gedachten gaan niet alleen uit naar hen die deel uitmaakten of uitmaken van het personeel. Ik weet dat de ouders hier intens meeleven met "hun" school, "hun" Rijks. Het is dan ook niet verwonderlijk dat juist hier vanuit Venlo, met name door de heren Van den Hombergh en Thijssen pogingen zijn gedaan de oudercommissies der Rijksscholen tot meer samenwerking te brengen. Weinig scholen in
Nederland hebben een zo actief Reünisten-comité als deze school. De fusie met de gemeentelijke mavo in 1969 is van geweldige betekenis geweest - dankbaar is de school nog steeds voor de medewerking van het gemeentebestuur en in het bijzonder van de toenmalige wethouder van onderwijs Mevr. v.Soest-Jansbeken.
Rector Cooymans wordt zo in beslag genomen door zijn school en dit jubileum, dat hij bijna vergeet dat hij op 21 september j.l. vijfentwintig jaar bij het onderwijs werkzaam was en hetzelfde geldt voor conrector Korsten, die pas onlangs ontdekte  dat hij het vorige jaar reeds recht had op een "zilveren" gratificatie.
Enkele mensen noemde ik bij name, ik had er nog veel meer kunnen noemen.
De Rijks in Venlo, in het verleden zo slecht gehuisvest, een school die soms de ondergang nabij leek, is uitgegroeid tot een in brede kring zéér gewaardeerd onderwijsinstituut, een rijk bezit voor Venlo en wijde omgeving. Dat heeft offers en inspanning gevraagd, en liefde voor het onderwijs en volharding. En hier reiken verleden en heden elkaar de hand. Wij willen vandaag van onze dankbaarheid getuigen voor alles wat zo velen-vroeger en nu-voor deze school hebben gedaan.
En wij voegen onze hartelijke gelukwensen daarbij, gelukwensen voor de school - haar Bevoegd Gezag en voor de hele Venlose gemeenschap.
Ik kom tot mijn slotwoord.
De Rijksscholengemeenschap te Venlo: 100 jaar
Potverdubbeltje  -Proficiat!

Voorzitter Rijksrectorenconvent,
R.J. Noorman